Na vorig jaar al rondgetrokken te hebben willen Anja, Nadine en Louis toch weer op ontdekkingstocht door Thailand. Dit jaar valt het in de grote schoolvakantie van Nadine, het regenseizoen in Thailand.
Op 5 july vertrekken wij vanaf ons huisadres met een minibusje richting Dusseldorf waar we om 21.05 met Emirates de lucht ingaan.
We vliegen de nacht door en landen om 05.45 in Dubai waar we moeten wachten tot 09.40 om door te vliegen naar onze eindbestemming Bangkok.
Aankomst in Bangkok om 19.00 dus het is al avond, daarom hebben we het Trang hotel in Bangkok geboekt want het is te laat om door te rijden naar Hua Hin,taxi zoeken en voor 220 baht zijn we in Wisut Kasat, snel opfrissen en dan naar Kao Sarn Road want Nadine heeft dorst en natuurlijk niet vergeten ons favoriete restaurant''stoeprand'' want PadThai om te beginnen is altijd lekker.
Het is intussen 7 july geworden want 6 july hebben we gevlogen.
7 july 2008
Lekker op tijd opstaan en we gaan genieten van ons smakelijke ontbijtbuffet, met thaise en europese gerechten.
Nog effe relaxen en de staande Boeddha bekijken die naast ons hotel staat, rugzak pakken en met de taxi naar het nieuwe zuidelijke busstation,natuurlijk met 1 taxi want we moeten sparen voor de trip. Kosten 90 baht.
Bustickets halen bij Pran Tours 182 baht per ticket en we gaan op weg naar Hua Hin, koninklijke badplaats, ongeveer 3 uur rijden.
Onderweg veel bezienswaardigheden, tempels, zoutvelden en bij Petchaburi begint het laaggebergte dus we zijn weer bijna thuis.
Onze VIP bus stopt voor'' Condochain'' alleen de chauffeur droomt verder en vergeet dit maar de busboy regelt dat we een paar meter verder stoppen.
Het is hier echt warm, maar we zien de zee en dat is te gek en Nadine weet de weg naar het zwembad en het strand nog perfect en gaat dus lekker afkoelen.
.jpg)
.jpg)
In de avond afspreken met Ming en Kead, alleen niet zo leuk want ze gaan uit elkaar, dus een droevig weerzien. Na even gesproken te hebben moet Kead van haar vader naar huis en gaan we met Ming naar Grandma om weer eens lekker Thais te eten.
Op tijd slapen want de reis was toch wel vermoeiend.
8 july 2008
Na een lekkere nachtrust, toch op tijd op want Nadine moet zwemmen en we gaan ontbijten bij het Hilton, maar eerst nog een strandwandeling naar het dorp.
Na een tripje door het dorp gaan we naar TescoLotus oftewel MarketVillage het nieuwe shoppingscentre vlakbij condochain, want we moeten de koelkast vullen.
In de middag gaan we naar het strand,effe luieren en Nadine gaat met Louis op de waterscooter.
Het is dinsdag dus er is Tuesdaymarket vlakbij HotPot ons soepierestaurant waar je zelf je maaltijd moet bereiden.
Anja heeft niet veel kleding meegenomen dus moet op de markt inslaan.
Na shoppen lekker eten met Ming en daarna nog een pilsje in Condochain.
9 july 2008
We staan niet zo vroeg op maar wel nog de dagelijkse zwemles van Nadine, ondanks de regentijd hebben we toch perfect weer.
Vandaag staat op het programma een bezoek aan Khao Takiab, de tempelberg met de apen ten zuiden van Hua Hin.
We regelen een toektoek die ons ernaar toe wil brengen maar ook de berg op rijd en op ons wacht.
Na aankomst op de berg worden we al begroet door vele apen, en zeker als we nog voer kopen ook dan loopt het storm.
We lopen de berg aan de zeekant naar beneden en brengen een bezoek aan de chinese tempel die hier ligt.
Een uurtje later krijgen we trek en Louis vraagt hoe ver het naar Cha-am is, 25 kilometer rijden en onze driver is bereidt om ons te brengen en te wachten en dat alles voor 900 baht, maar er moeten eerst nog foto's gemaakt worden van Khao Takiab haven.
Na de fotoshoot is het een korte trip na het strand van Cha-am waar de ligstoelen opgeborgen zijn, maar de verkoopsters van gefrituurde hapjes lopen er wel rond.
We zoeken een restaurantje op, worden er vriendelijk ontvangen door vier dames die op zijn Thais zeggen'' alweer Farang'',maar jammer dat ik toch behoorlijk wat Thaise taal begrijp en toch lekker eten bestel. Sorry Sorry, maar ja eerst denken dan zeggen. Eten smaakte perfect en nog wat krab en garnalen op het strand halen en onze dag kan niet meer stuk.
Vanmiddag is het shoppingmiddag in Market Village, want morgen de hele dag op pad en vrijdag begint de trip.
We gaan in de avond erg toeristisch doen en gaan eten bij Ketsarin, op de pier, best gezellig.
10 july 2008
Wan Chang oftewel de dag van de olifant.
Vandaag hebben we afgesproken met Ming, die ook een dag vrij heeft dat we naar de olifanten gaan, alleen moeten wel een auto hebbenvoor zes personen, dus pickup geregeld, drie man in de bak en drie voorin en we kunnen op stap.
Olifantenkamp in Hua Hin, perfecte locatie voor een kennismaking met de olifant, en zeker het berijden ervan. Een hele ervaring voor Anja,Louis en Nadine, wijzelf hebben dit al vaker gedaan en blijven bij Ming, lekker koffie drinken.
We mogen weer in onze pickup springen en gaan een 80 kilometer rijden naar Palau falls, gelukkig is er een beetje schaduw en geen regen dus perfect om achter in een bak te zitten.
Na een uurtje komen we aan bij de waterval, eerst entree betalen want het is een nationaal park 500 baht.
Erg slippery bij de waterval dus erg hoog kunnen we niet klimmen, en na een uurtje gaan we weer terug, richting Hua Hin en gaan door de suikerriet en ananasplantages naar Wat Huay Mongkhol oftewel de grote boeddha.
.
We rijden nu rustig naar Hua Hin en Ming zet ons af bij condochain en brengt de pickup terug naar zijn vriend en gaat op tijd slapen want morgen begint de trip richting onbekende ....
Wij gaan zelf nog lekker eten bij de chinees op Pethkasemroad vlakbij de nightmarket.
11 july 2008
DDay, vandaag is de dag dat we aan de trip beginnen. Wij dat zijn Ans, Anja, Nadine, Louis, Ming, Kead en Frans.
Kead heeft toestemming van haar ouders om met ons op pad te gaan, maar moet onderweg wel chinees boeddhaleer lezen.
Onze minibus die ons naar Bangkok moet brengen, bij het olifantencamp geregeld, belt af, vandaag geen zin. Ming regelt snel een minibus en een kwartier later gaan we de bus volladen, valt wel mee.
Na een lekker ritje, kosten 2200 baht komen we aan in Bangkok en rijden naar Hua Lampong, het grote treinstation waar we in de avond onze nachttrein naar NongKhai gereserveerd hebben namelijk 7 bedden.
Het is nog vroeg in de middag, dus we zoeken een luggageleft, want we gaan echt niet de gehele dag slepen, we gaan shoppen.
Op het station kun je de bagage achterlaten, en we gaan op zoek naar het MTR metrostation, voor 17 baht rijden we naar Sala Daeng en stappen hierover op de skyline BTS richting National Stadium waar we uitstappen naar het MBK shoppingcentre, eerst lunchen op The Fifth een nieuw eetplein met een kaartsysteem, eenieder ontvangt bij binnenkomst een kaart, waar je achteraf pas betaald wat je genuttigd hebt. Kaart weg is pech kosten 1000 baht.
Na een paar uur shoppen is het tijd om naar Hua Lampong, het treinstation terug te gaan, want om 18.00 uur wordt het volkslied gespeeld en eenieder op het station gaat in de houding staan.
Na vijf minuten staan is je nieuwe aankopen bekijken toch belangrijker.
Om 20.00 uur gaan we vertrekken dus nog wat te eten zoeken voor onderweg in de trein, alleen de trein is delayed dus we vertrekken om 21.15 uur.
Na onze plaatsen gezocht te hebben in wagon 11 komt er een steward die bestellingen opneemt voor ontbijt en de drankjes die je nodig hebt om de nacht door te komen, meteen maar genoeg Leo en water besteld en natuurlijk ontbijt.
We delen onze wagon met een groep Koreanen die een afstudeerproject hebben en hiervoor meerdere landen moeten bezoeken, erg gezellig en Anja gaat haar fles bier delen met een koreaanse jongen die toevallig ook nog jarig is.
De eerste twee uur stopt de trein elk kwartier en omstreeks 22.30 uur worden de bedden opgemaakt
Als we onze KFC genuttigd hebben en de voorraad bier LEO is geslonken wordt het tijd om te gaan slapen, om niet te veel te zweten start iedereen de poederbeurt en gaat rustig slapen.
Tegen een uur of 06.00 is iedereen al wakker en de bedden worden opgemaakt, alleen Nadine haar slaapplaats is gekaapt en deze jongeman blijft tot eindstation slapen, toch te veel LEO gehad.
Ontbijt wordt geserveerd met echte koffie, sterk, dus we zijn nu echt wakker.
Udon Thani wordt gepasseerd dat betekent nog een uur reizen, maar wel door mooie rijstvelden, dus we amuseren ons wel.
Na een uur eindelijk NongKhai, de plaats van bestemming voor eenieder in de trein want dit is het eindstation, want we zijn aan de border met Laos met als grenslijn de Mekongrivier.
Op het station staat onze chauffeur Toy al te wachten want hij heeft overnacht in NongKhai na de dag vantevoren van ChiangMai naar NongKhai gereden te hebben toch zo'n 800 km.
12 july 2008
Natuurlijk is het nu 12 july geworden en we gaan op zoek naar ons guesthouse aan de Mekongrivier nl. Ruan Thai guesthouse(www.ruanthaihome.com ) een net en niet duur verblijf met voor meerdere personen een familyhouse, deze is voor ons gereserveerd door Huub uit Chiang Khan. Natuurlijk is er ook voor Toy een slaapplaats.
We frissen ons op en gaan dan op pad, gaan met onze minibus naar een paar tempels want onze trip moet toch goed van start gaan, ook een bezoek aan de Mekongrivier hoort er natuurlijk bij.
Een paar kilometer buiten Nong Khai gaan we naar een beeldentuin Sala Kaew Ku ook wel Wat Khaek genaamd een tempelpark met meerdere uitzinnige en veel zeer grote mythologische beelden gemaakt door een monnik.
Sala Kaeo Kou (Wat Khaek)
Just off the main highway, 5km east of Nong Khai and served by frequent songthaews, SALA KAEO KOU (aka Wat Khaek; daily 7am-5pm; B30) is best known for its bizarre sculpture garden, which looks like the work of a giant artist on acid. The temple was founded by the unconventional and charismatic Thai holy man, Luang Phu Boonlua Surirat, who died in 1996. The garden bristles with Buddhist, Hindu and secular figures, all executed in concrete with imaginative abandon by unskilled followers under Luang Phu's direction. The religious statues, in particular, are radically modern while others illustrate Thai proverbs. Luang Phu established a similarly weird "Buddha Park" (Xiang Khouan) across the Mekong near Vientiane in Laos.
Nadat we de Pla Muek oftewel de Pla Duek ( grote catfish smaakt naar tonijn) gevoerd hebben kunnen we rustig aan onze trip beginnen.
We gaan terug naar het centrum naar de dagmarkt met spulletjes uit heel zuidoost azie. Gaan ondertussen wel effe lunchen dus weer rare dingen proeven aan de mekongrivier. Tijd om de markt op te gaan en wat te drinken, het is hier echt warm.
Het is ondertussen een uur of 16.00 en effe rust. Anja en Nadine gaan voetmassage doen en zelf ga ik op de wandelpromenade met uitzicht over de mekong naar Laos zitten en lopen, wat een uitzicht.
Een stukje verderop ligt de eerste friendshipsbridge tussen Thailand en Laos, de border die deze twee landen met elkaar verbind. Deze brug is geschonken door een Australische zakenman.
We gaan met de bus op zoek naar een restaurant aan de rivier en vinden zodiac met een goede thaise keuken dus de tafel staat weer vol.
We rijden terug naar ons guesthouse en drinken hier nog wat en praten over het gemak van internet. Toy is vastbesloten en gaat internetten.
Het begint te regenen en we gaan slapen.
13 july 2008
NongKhai, veel franse invloeden overgebracht uit Laos een oude Franse kolonie, we hebben geen ontbijt en gaan in een plaatselijk restaurantje wat eten, rijstsoep en voor Nadine PISTOLETJES.
Maag is gevuld, nog naar de Friendshipsbridge een paar foto's voor thuis,
en rijden naar Phru Phrabat Historical park, al bekend van onze vorige reizen door het noordoosten. Een national park dus weer entree, en we huren een gids die alleen maar thais spreekt maar dan moeten we maar vertalen. Hij verteld over de heilige plek met kleine vleesetende plantjes met minimale bloempjes en geeft uitleg over het
uitgesleten zandsteen.
Phu Prabat historische park met veel vreemd gevormde rotsen gevormd door de Mekong rivier. Een aantal van deze stenen werden gebruikt als tempels en zijn er nog 4000 oude schilderijen aan de muren.
Na een wandeling van anderhalf uur gaan we weer op pad en rijdend door rijstvelden en cassavegebieden gaan we op zoek naar een plek om te lunchen.
We maken een stop aan een meer annex viskwekerij en zoeken een plekje aan het water, laten het bestellen maar aan onze thaitjes over dus de tafel staat snel weer vol en nog voller want er komen nog een paar vissen bij, rollend gaan we van tafel en de rekening 725 baht voor alles.
Vervolgen onze weg richting Chiang Khan, een mooie tocht vlak langs de Mekong, met vele gebergten met bananenplanten en afwisselend rijstvelden.
We bezoeken een waterval, Ming, Kead en Ans blijven beneden en de rest maakt de klim naar boven, maar de moeite waard is het niet want The Fall staat bijna droog.
Alleen tijdens de afdaling is Toy opeens verdwenen en wat blijkt hij is uitgegleden en op zijn ... gevallen. Arm open en knie gestoten. Hij is beneden zijn armen schoon aan het maken, gelukkig niet ernstig.
We vervolgen onze weg en na veel natuurschoon komen we aan in Chiang Khan, gaan eerst op bezoek bij een familie die zoete kokosknabbels maakt. Proef, maar alleen uitkijken dat er geen wesp op je kokos zit.
Om een uur of 16.00 komen we dan bij Chiang Khan Guesthouse aan, en worden begroet door Pim de vrouw van Huub. Ze is druk in de keuken bezig voor de maaltijd van de avond, want behalve onze groep is er nog een belgische groep in het guesthouse.
Vanavond is ons optreden van klassieke dans en muziek georganiseerd door studenten.
Gaan op zoek naar onze kamers, tassen neergooien en dan naar klein barretje in de buurt lekker wat drinken, schitterend dat uitzicht over de mekong.
Wij gaan dineren nl hotpot thaise schotel met bouillon en grillrooster in het midden, dit doen wijzelf wel vaak in Hua Hin maar onze belgische vrienden weten echt niet hoe het gaat, effe een cursus.
Chiang Khan guesthouse een klein guesthouse aan de mekongrivier met 13 kamers met fan en klamboe, oergezellig en natuurlijk voor ons hollanders niet duur.
De rest van de avond luisteren en kijken naar de dans en effe doorzakken, dan rustig op de beurt wachten om te douchen, want er zijn twee badkamers, daarna lekker slapen.
14 july 2008
05.30, we zitten op het platteland in een dorp, dus heel veel hanen en die ....
We zijn allemaal op tijd wakker, effe douchen? en dan op de fiets richting de markt, want we zijn te vroeg voor het ontbijt. Op de markt is het al behoorlijk druk en er is echt alles te koop.
Na een uurtje markten en door het dorp fietsen gaan we weer terug, tijd voor een stevig ontbijt, nl. pancakes met ananas en banaan.
We gaan onze rugzakken pakken en gaan weer op trip, maar eerst afscheid nemen van Pim.
Gaan richting Loei, ook bekend als wijngebied, met tamelijk goede wijnen. Komen door vele kleine dorpjes en vele natuurgebieden en resorts, door de inwoners van Bangkok als vakantieverblijven gebruikt.
Onderweg nog een tempel bekijken die gelegen is op een heuvel, echt interessant.
Maken een stop en gaan lunchen bij KAENG SONG NAM TOK, een heerlijke lunch. We besluiten nog even naar de waterval te gaan en kunt er over de plateau's lopen.
Alleen een foutje, met slippers is het moeilijker dus Frans zijn slipper schiet uit en natte broek is het gevolg, maar ook de knie is geraakt want best veel bloed dus schrikken.
Na de knie gespoeld te hebben gaan we weer op stap naar phitsanulok, hier gaan we overnachten in het Amarin Lagoon Hotel, net buiten het centrum gelegen hotel, met eindelijk weer een zwembad dus Nadine kan weer zwemmen.
Vanavond gaan we naar de nightmarket, gelegen aan de Nanrivier, die bekend staat om zijn Flying Pakbum, oftewel vliegende waterspinazie, deze wordt gebakken door de kok en degene die wil eten staat op een platform en moet deze dus opvangen.
Markt is ook tamelijk goedkoop dus dat wordt extra bagage.
Ming, Ans, Kead en Frans gaan nog even naar de bar in het hotel en daarna is het echt slapen.
15 july 2008
Zeer uitgebreid ontbijtbuffet, dus ieder keus genoeg.
Rugzakken worden opgehaald, wat een luxe, en we gaan weer op pad want vandaag moeten we een behoorlijke trip maken en we willen ook nog wat zien.
We rijden in zuidelijke richting en maken een stop in Chai Nat en bezoeken hier een vogelpark.
Aan het verkeer merk je dat we richting Bangkok rijden want het wordt drukker.
We gebruiken onze lunch in een plaatselijk restaurant en rijden snel weer door want er worden vandaag wat kilometers afgelegd.
Rond een uur of 16.00 komen we aan in Kanchanaburi, bekend van de river Kwai, en rijden nog 60 kilometers naar de Birmese grens waar onze slaapplaats is, we slapen vannacht op een vlot, jungle raft resort. Rijden een dal in en stappen op longtailboat die ons naar het resort brengt. Louis is de gelukkige, hij is onze watervanger, maar het is warm dus droogt snel.
http://the-river-kwai-jungle-rafts.th66.com/
Jungle Rafts Resort, een uniek drijvend hotel gelegen temidden van de jungle, gebouwd van hout en bamboe. Met behulp van een touwbrug kom je in een hoger gelegen Mondorp, deze bevolking is veelal werkzaam op dit resort, ook dit dorp is een bezoekje waard.
Aangemeerd aan de kade, eerst een welkomstdrankje, koffie, thee en dan naar de slaapplaats, een luxe hut zonder electriciteit met olielamp en Louis heeft extra ontvangstcomite geregeld namelijk vleermuizen.
Er worden snel zwemvesten geregeld, want er kan gezwommen worden, ook zijn er overal hangmatten bevestigd en die niet zwemt gaat luieren, want diner is pas in de avonduren gepland.
Na al dat luieren hebben we honger gekregen en gaan richting restaurant, waar ons een lekker diner geserveerd wordt
Na het diner naar een Monshow, en een drankje bij onze hut maakt een einde aan een heerlijke dag, voor Nadine was de dag tekort.
16 july 2008
Ochtend en wel erg vroeg, er hangt een laag dauw in het dal waar onze vlotten liggen. Een blik door de deur de achterkant van ons nachtverblijf laat ons zien dat we hier niet alleen verblijven er staan een paar olifanten te douchen.
Iedereen is al wakker en we gaan ontbijten, een zeer smaakvol ontbijt en vooral de koffie gaat er goed in.
Even een pitstop en we gaan een mondorp bezoeken dat bovenop de heuvels ligt.
Een touwbrug zorgt voor de verbinding tussen vlot en heuvel, effe een klim en we zijn in het dorp, bezoeken een schoolgebouwtje waar de kinderen behalve Thais ook de Mon-taal leren.
Ook brengen we een bezoek aan de tempel even buiten het dorpje, klein maar wel leuk om te zien.
Terug naar het vlot want het begint weer warm te worden en we hebben nog een drukke dag.
Rugzakken pakken en een longtailboat regelen die ons naar de pier brengt waar onze bus staat. Louis let goed op waar hij gaat zitten want op de heenweg was hij toch wel een beetje nat geworden.
Tocht goed verlopen en we staan weer op vaste wal, bus in en op weg naar Kanchanaburi waar we een bezoek brengen aan het oorlogskerkhof,ter nagedachtenis aan de gevallenen van de Birmaspoorlijn. Ook gaan we op zoek naar de beroemde Bridge over the river Kwai.
Er hoort een trein over de brug te rijden dus wordt er een foto gemaakt van een poster van de beroemde brug.
Na een uurtje in Kanchanaburi, erg toeristisch, rijden we richting zuiden en wel naar Nakhon Pathom, stadje met de grootste stupa oftewel chedi van goud in Thailand.
In Nakhon Pathom gaan we eerst naar de plaatselijke markt want het is tijd voor een lunch, een klein restaurant met smakelijke sate, maar hygiene van toilet laat te wensen over.
Gaan nu naar de tempel en gaan op zoek naar de monnik die Ans in January 2008 aan de knie geholpen heeft, maar hij is niet aanwezig.
Natuurlijk gaan we een offer brengen voor goed geluk en respect, voor Nadine weer een hele ervaring.
Vandaag is onze laatste dag samen met Toy en we rijden dieper naar het zuiden naar Hua Hin, waar we tegen de avond aankomen in ons vertrouwde Condochain.
Toy heeft een guesthouse geboekt en we gaan als afsluiting eten bij Grandma oftewel Topcentre, een buitenrestaurant met de heerlijkste maaltijden.
Het was weer een geslaagde trip naar het onbekende Thailand.
We hebben nog een paar dagen in Hua Hin en Bangkok, en dan via Dubai, met een stop van 10 uur naar Dusseldorf, zie titel laatste dagen.
Volgens Anja, Louis, Nadine een heel ander Azie, het echte Azie, dan tijdens hun eerste trip richting Noorden.
.jpg)
.jpg)
