Kuala Lumpur
ma 23 sep 2013, 12:27
Kuala Lumpur; walhalla voor shopverslaafden
Kijken en kopen!
door Karin Rus
Er waren drie woorden nodig om ons naar Kuala Lumpur te lokken: shoppen, eten, massage. Eenmaal ter plekke komen we woorden tekort, vaak met onze mond vol.
Gids Marie laat ons de stad zien, met een regelmatige shopstop. „Er wordt wel gepraat over het invoeren van BTW, maar met de onlangs gekozen regering staat dat weer op een laag pitje. Hoe lang dat gaat duren weten we niet, dus nu kijken én kopen is wel zo verstandig!”
Ontspannen
We zijn in Bukit Bintang, wat zoveel betekent als sterrenheuvel, waar het wemelt van de mooie winkels en nog mooiere mensen. We struinen urenlang vol plezier door de fonkelende malls, terwijl we daar normaliter al snel genoeg van hebben. Omdat de winkeltorens zo immens zijn, is het ondanks de uitverkoop heel ontspannen en luxe shoppen. Geen bakken met goedkope shirtjes voor het grijpen, maar winkelpersoneel dat alles wat je wilt passen vast voor je in een hokje hangt. En zestig procent korting! Zo wordt onze mooiste spijkerbroek ooit ook meteen de goedkoopste.
Foto: Eigen foto
Wie niets met de tropische temperaturen buiten te maken wil hebben, zit hier trouwens ook goed; je kunt de hele dag in de airco blijven. Malls KLCC en Pavillion zijn met elkaar verbonden door een loopbrug, je zou bijna vergeten dat het buiten warm is. Wij stappen er einde middag toch even uit. Tussen de hoogbouw van KL staan de dure auto's rijen dik in de file, er loopt bijna geen mens op straat. „Ik weet waar iedereen is”, grijnst Marie. „Kom, we gaan naar Petaling!”
Een kort tripje met de monorail later staan we in het hartje van Chinatown. Jalan Petaling is een straat vol stalletjes waar werkelijk alles te koop is: van illegaal gekopieerde dvd's tot handgemaakte sieraden. Maar hier kom je vooral om te eten. De foodmarket strekt zich tientallen meters uit langs de straat. Chefs staan sateetjes te garen, mie te wokken en vis te grillen. Marie dirigeert ons naar een plekje, vraagt wat we zoal lekker vinden en bestelt de tafel vol. Alles is vers, alles is heerlijk en alles is al snel op. Wij blijven nog lang zitten, om te kijken naar de mix van toeristen en bewoners die voorbij komt. De temperatuur is heerlijk en de vele lampionnetjes in de straat maken het tot een haast dromerige ervaring. Maar dat kan ook de jetlag zijn.
Sigaar en whisky
Marie staat ’s morgens al weer fris en fruitig klaar om ons meer van KL te laten zien. De Petronas-torens staan natuurlijk op het programma, ooit het hoogste gebouw ter wereld, maar inmiddels op een wat minder spectaculaire zesde plaats. Het Vrijheidsplein, waar 55 jaar geleden de onafhankelijkheid van Maleisië werd uitgeroepen. Het ligt aan de voet van de Royal Selangor Club, waar Britse kolonialen graag afspreken, waarschijnlijk voorzien van een sigaar en een glas whisky. Aan de andere kant staat het Sultan Abdul Samad gebouw, ooit een Engels overheidspand en inmiddels het Maleise ministerie van Informatie, Communicatie en Cultuur.
Foto: Eigen foto
Terwijl ze ons dit alles laat zien vertelt Marie, die gisteren wat mank liep, over haar masseur. Ze laat zich wekelijks masseren, door een blinde man. De blindenvereniging leidt gratis op tot masseur en na twintig jaar zijn de blindenmassagecentra niet meer weg te denken. „Omdat mijn masseur niet kan zien, masseert hij beter. Het gaat nog meer op gevoel. Soms doet het pijn, maar daarna voel ik me altijd goed. Het is mijn heup, daardoor krijg ik moeite met lopen. Vandaag totaal geen last meer.” Dat willen wij ook meemaken – we hebben wat last van onze rug, waarschijnlijk door het sjouwen van al die tassen gisteren. Marie pakt resoluut haar telefoon.
De blinde masseurs zijn vooral te vinden in Brickfields, het Little India van de stad. Terwijl we onder ons handdoekje liggen te wachten worden we toch ietwat huiverig, want hoeveel pijn doet het dan soms? Best behoorlijk, blijkt al snel. Het stopwoord dat Marie ons heeft ingefluisterd zijn we al lang vergeten en eigenlijk is dat maar beter ook. Na een kleine vijftien minuten begint de spanning en de pijn te verdwijnen en worden onze ruggetjes losser dan in jaren. De massage duurt een uur – voor ongeveer tien euro – en hoewel het er niet eentje is waarbij je in slaap valt, voelen we ons achteraf ontzettend uitgerust. „Zullen we weer gaan shoppen?” Marie is fris en fruitig als altijd.
Hoogstandjes
Dat van dat shoppen was een grapje. In plaats van een nieuwe mall, gaan we naar een nieuwe stad. Putrajaya is het overheidscentrum van Maleisië en gebouwd om het drukke en overvolle KL wat te ontlasten. De bouw begon in 1995 en is nog steeds bezig, stukje bij beetje verhuizen de overheidsinstanties uit het drukke centrum naar het rustige Putrajaya. Qua sfeer doet het ons denken aan een woonerf: alles strak, alles nieuw. Om bij te dragen aan de internationale uitstraling van het geheel zijn bouwwerken geïnspireerd op architectonische hoogstandjes neergezet. De Burj al Arab uit Dubai, het Australische Bicentennial Conservatory, maar ook onze eigen Erasmusbrug zien we terug rond het – eveneens kunstmatige – meer.Net als na de blinkende malls, neemt Marie ons na fonkelnieuw Putrajaya mee naar een foodmarket: rommelig, druk, gezellig. En elke keer als we hier aan tafel zitten, of dat nou in een luxe restaurant of gewoon zoals hier op straat is, verbazen we ons over hoe heerlijk en vers alles is. Verscholen tussen de hoogbouw van de stad doen deze kleine straatjes heel dorps en gezellig aan. Steeds als het gevoel ons bekruipt dat het hier allemaal wel heel nieuw en onpersoonlijk is, worden we geconfronteerd met de andere kant van de stad. Waar alles juist heel kleinschalig, authentiek en persoonlijk is. „Niets mis met een mooie mall, maar dit is toch ook wel heel fijn.”
Het lijkt alsof Marie gedachten kan lezen. We eten nog maar even verder en horen haar uit over de massages in The Majestic, een duur hotel met een beroemde spa. „Morgen?” Marie pakt haar telefoon uit haar tas. „Kunnen we er daarna lunchen, de keuken is ook heel goed. En er is een mall vlakbij.” De cirkel is weer rond…
Foto: Eigen foto
Reiswijzer
Kuala Lumpur heeft een tropisch klimaat met het hele jaar door temperaturen van rond de 30 graden. Het is hier in de zomer zes uur later dan in Nederland, in de winter zeven uur. Vliegen kan met tal van maatschappijen zoals Etihad Airways, die dagelijks naar Kuala Lumpur vliegt met overstap in Abu Dhabi (www.etihad.com).Malaysia Airlines vliegt dagelijks in zo’n twaalf uur rechtstreeks van Amsterdam naar Kuala Lumpur (www.malaysiaairlines.com). Algemene info is te vinden op www.tourism.gov.my
Stad & strand
Het eiland Penang ligt op minder dan een uur vliegen van Kuala Lumpur en biedt de perfecte aanvulling op een citytrip. Eilandhoofdstad Georgetown staat bol van de koloniale architectuur mét vermelding op de UNESCO Werelderfgoedlijst, maar er zijn ook slaperige vissersplaatjes, witte stranden en tropische tuinen. Tel daar de bruisende nachtmarkt, het heerlijk eten en karaoke-hotspot Redbox bij op en je vakantie is compleet. Kijk voor meer info eens op www.tourismpenang.net.myOverstappen? Stad in!
Alleen een tussenstop in KL? Helemaal niet nodig om een paar uur op de luchthaven te blijven hangen, want in minder dan een half uur sta je in het centrum van de stad! De supersnelle Kuala Lumpur International Airport (KLIA) Ekspres zoeft je zo downtown – en er is nog wifi aan boord ook.Zie voor meer info en boekingen: www.kliaekspres.com
Eten
Chinees, Maleis, Indiaas – wie van lekker en divers eten houdt komt in Kuala Lumpur al snel tijd te kort. Daarom zijn de food tours van Simply Enak zo leuk: je leert in korte tijd ontzettend veel over de verschillende keukens, foodmarkets en gerechten. Van kikkerbilletjes tot rijstnoedels en van roti tot laksa: gewoon alles proeven. De gids neemt je aan de hand, adviseert en vertelt vanuit zijn persoonlijke ervaring en liefde voor lekker eten. Het enige wat je nodig hebt is een open vizier en een lege maag. Zie ook www.simplyenak.com
Foto: Eigen foto
Slapen
Backhome – budget slapen met stijl, in het centrum van de stad – www.backhome.com.myDoubleTree – met uitzicht op de Petronas Towers – www.placesdoubletree.com/kuala-lumpur-malaysia
Hotel Majestic – top of the bill luxe met koloniale uitstraling – www.majestickl.com
Wereldberoemde shoe
Met dank aan Vogue Magazine, Lady Di en natuurlijk Sex and the City kreeg hij wereldfaam: schoenenontwerper Jimmy Choo. Hoewel hij al jaren in Londen woont is hij nog steeds de trots van Maleisië, want geboren op Penang. Schoenmaken zit hem in het bloed, de Chow-familie ontwerpt al generatie op generatie creaties voor aan de voeten. Chow inderdaad, niet Choo. Jimmy’s achternaam kwam per abuis verkeerd op zijn geboortebewijs terecht, en daar hield hij het maar bij. Choo maakte zijn eerste schoen toen hij pas elf jaar oud was, vandaag de dag behoren zijn ontwerpen tot de duurste schoenen ter wereld. Kijken en kopen kan op www.jimmychoo.comSale till you drop
Kuala Lumpur is altijd een goede stek voor het voordelig kopen van mooie dingen, maar drie keer per jaar wordt daar met de supersale nog een flinke schep bovenop gedaan. Of beter gezegd: er gaat nog een flinke duit van het toch al aantrekkelijke prijskaartje af. Het is maar liefst zes maanden per jaar sale in KL, dus kans genoeg om er eentje mee te pikken.In maart en april gaan de prijzen omlaag vanwege het Formule 1-circus dat in de stad neerstrijkt. Vanaf eind juni tot begin september vindt de zomersale plaats en de eindejaars-uitverkoop loopt van eind november tot begin januari. Met kortingen tot wel 65 procent loont het absoluut de moeite. Zie ook www.klshopper.com
Verboden vrucht
In Azië wordt de durian wel de koning van de vruchten genoemd, maar lang niet iedereen is er dol op. De penetrante geur – denk: stinksokken – heeft de durian tot verboden vrucht gemaakt op veel openbare plekken in o.a. Singapore.
Foto: Eigen foto
In Maleisië ruik je 'm overal. Langs de weg wordt het stekelige fruit uitgestald en met smaak gegeten, maar ook op de foodmarkets in het centrum vindt de durian gretig aftrek. Het is er eentje in de categorie ‘je moet er van houden’, maar het is zeker het proberen waard. De smaak is gelukkig volstrekt anders dan de geur, en daar kunnen wij als kaas-etend volkje toch best mee uit de voeten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten