AZIE GEIT PLAT met Hans Deckers, Thailand Treks

Thailand sinds kort op L1 TV bij 'Azie geit Plat', een onderdeel van het programma Goeiemiddag Limburg.

Hans Deckers is de gastheer in ChiangMai, de Roos van het Noorden , van Thailand en gaat op pad met BekPekTv met Eric en Ilona en laat hen kennismaken met Bergstammen, Jungle en markten in het noorden van Thailand.

www.bekpektv.nl

Boemelen naar Mahachai

za 07 aug 2010, 07:00
door Jos van Noord

Dynamische metropool Bangkok vol verrassingen

AMSTERDAM - Hoogste tijd voor een bezoek aan Bangkok. De recente onlusten zijn alweer vergeten en de Aziatische engelenstad verwelkomt z’n bezoekers als vanouds, met vredig gevouwen handen: Sawasdee!

Wie in Bangkok een echt Thais avontuurtje wil beleven wat bijna niks kost, moet de trein eens pakken naar de authentieke vissersplaats Mahachai.

Het boemeltje doet er een uur over, vanuit station Wong Wien Yai aan de Thonburi-kant ten westen van de Chao Praya-rivier, de levensader van Bangkok, elke taxichauffeur weet ’t te vinden. Kedoeng, kedoeng, dwars door het wondermooie, groene buitengebied naar de Golf van Siam.

Een lawine aan indrukken, zoveel valt er om je heen te zien. Ga rustig zitten en geniet!

Het treinkaartje kost tien baht (twintig eurocent, enkele reis) en de rit van vijfendertig kilometer is een immense belevenis. Komt de reiziger al ogen tekort in de mysterieuze, hyperenergieke en vooral chaotische metropool Bangkok, in de trein is de toerist zelf ook een bezienswaardigheid.

De falang, zoals elke witte neus hier heet, wordt tersluiks bekeken door medepassagiers, Thaise vissersboeren, burgers en buitenlui, want toeristen maken het reisje haast nooit, omdat ze ’t niet weten.

Daarom moet het vooral onder ons blijven. Je kijkt je ogen uit en als die in de trein Thaise ogen ontmoeten, breekt telkens die wondermooie glimlach door: Thailand kent enkel vrolijke gezichten.

Geüniformeerde schoolmeisjes giechelen verlegen en de toevallige Thai die een beetje Engels spreekt, zal onderweg graag uitleggen wat er allemaal te zien valt.

Smulschotel
Haast je vooral niet, want er gaat elk uur een trein. Bovendien is het in dynamisch Bangkok met z’n tien miljoen inwoners, twee miljoen auto’s, zeven miljoen brommers, tienduizend tuk-tuks en tachtigduizend taxi’s veel te warm voor stress.

Eventuele wachttijd ga je rustig een vorkje prikken in de stationsrestauratie, een plankier naast het spoor, waar Khun Tom je vers vanuit haar dampende wok een verrukkelijke Kao Pad Koeng voorzet, een smulschotel van rijst met garnalen, voor vijftien baht (dertig eurocent).

Arooi mak! Pure verwennerij. Neem voor een paar bahtjes een flesje water mee, voor onderweg.

Wat Nederland tevéél heeft aan regels, heeft Thailand er, in onze westerse ogen, misschien te weinig. Kinderen spelen op het smalspoor. Eigen verantwoordelijkheid staat in dit raadselachtige koninkrijk voorop.

Iedereen krioelt rond de trein, zodra de dieseltractie met veel getoeter het station is binnengedenderd. Dan is het in de drukte oppassen geblazen. Klim aan boord en zoek onder een plafondventilator aan de schaduwkant een plekje bij zo’n open raam, zodat het kijkfeest kan beginnen.

Braderie

De stationschef wappert met een groene vlag: we gáán. Honderdduizenden inwoners van de levendige miljoenenstad Bangkok, twee keer zo groot als de provincie Utrecht, wonen in golfplaten krotten, de allerarmsten in kartonnen dozen, de happy few in afgedankte spoorwagons.

Ze zwaaien vrolijk terug als wij er dwars doorheen tjoeken, schurftige zwerfhonden en kippen schieten weg, óveral staat de tv aan. Thai zijn verslaafd aan tv-kijken. En aan eten. Dat kunnen ze de hele dag. Lekker ook. Thailand is één grote braderie.

Ook de spoorhuisjes zijn van golfplaat, ze zijn behangen met de mooiste orchideeën en zodra we de stad uit zijn, rijden we in een uitgestrekt groen gebied met betoverende bloemen, paarse en knalgele bougainville, weelderig bloeiende acacia’s, huizenhoge ficussen, mango- en papayabomen, kokospalmen, rode irissen, velden vol ananassen en bomen die gebukt gaan onder hun bananenlast.

Je kunt de vruchten zo pakken, vanuit de trein. Dan weer moerassen vol kwakende kikkers en waterlelies met af en toe woonterpen aan klongs, kleurige huisjes op palen, alom wappert wasgoed.

Veel tempelcomplexen waarvan de vergulde daken schitteren in de zon, waar oudjes en weeskinderen wonen en waar je goed kunt zien hoe het Thaise leven echt is.

Sprookjesachtig
Kedoeng, kedoeng, bonkend en schuddend op weg naar Mahachai. Dit gebied en het 107 jaar oude spoorlijntje staat in geen enkele toeristische gids, maar dat maakt ’t nu juist zo leuk! Wat is Thailand toch een wondermooi land, een onbeschrijflijke heksenketel soms, maar bovenal het sprookjesachtige koninkrijk waar nou werkelijk iédereen van houdt.

Af en toe stopt onze trein, merk Hitachi anno 1985, bij zo’n typisch teakhouten stationnetje. Vlakbij Talat Phlu bijvoorbeeld, of bij het fonkelende tempelcomplex Wat Sing.

Bij Bangnamjued, waar de huisjes in het water staan, of gewoon midden in de landerijen, bij de halte Khok Khwai, waar geüniformeerde schoolkinderen uitstappen.

In de buurt van Klongchak waaiert een onmiskenbare vislucht door de trein. „We zijn bijna in Mahachai”, lundert Aree Chaiprasert, een meisje als een melodietje, met wie ik in de trein aan de praat ben geraakt. Ze werkt aan het loket van het Hua Lamphong-station in Bangkok. Als u haar ziet, doe haar dan mijn beste groeten.

Verse vis
De markt in Mahachai, waar dagelijks vissersboten binnenkomen vol vers zeebanket, is een belevenis op zichzelf. Je kunt hier lekker over de boulevard lopen, maar veel méér is er te zien aan de havenkant, niet ver van de groenten- en fruitmarkt, waar ’s ochtends enorme ladingen vis op de wal worden gestort, uitgezocht en geselecteerd door handelaren èn de kieskeurige chefs van gerenommeerde visrestaurants uit Bangkok. In Mahachai zelf kun je uiteraard ook heerlijk vis eten. Verser kan niet.

Het is één groot spektakel, maar geen toerist te bekennen. Ook op zondag is het feest, want dan is Mahachai voor veel Bangkokianen echt een familie-uitje.

Wie de laatste trein terug naar Bangkok (20.10 uur) heeft gemist, kan altijd nog een taxi nemen. Dat zijn hier ook de kosten niet.

Bangkok
De trein naar Mahachai vertrek vanuit het stadsstationnetje Wong Wien Yai in Thonburi, het westelijk deel van de gigastad Bangkok.

Na de val van Ayutthaya als hoofdstad van Siam in 1767, was Thonburi gedurende vijftien jaar hoofdstad van Thailand, tot de eerste koning van de nog altijd ’regerende’ Chakri-dynastie, Rama de Eerste, deze westkant van de rivier Chao Praya niet langer veilig vond en de hoofdstad naar de overkant verhuisde.

Daar werd toen ook het koninklijk paleis gebouwd, in het huidige Bangkok. Thonburi bleef als zelfstandige stad bestaan en werd pas in 1972 samengevoegd met de metropool Bangkok, die door de Thai nog altijd Krung Tep wordt genoemd: de Engelenstad.

De volledige naam van Bangkok telt 150 letters en de inwoners van Thailand kennen die allemaal, door een liedje. Zo heet de Thaise hoofdstad officieel Grote Stad der Engelen (Krung Tep) en onsterfelijke, opperste schatkamer van Godsgeschenk de smaragdgroene Boeddha, onneembare stad van het koninkrijk Ayutthaya, grootse wereldhoofdstad begiftigd met negen kostbare edelstenen, blije stad van koninklijke domeinen en paleizen, hemels verblijf van gereïncarneerde geesten, stad omgeven door Indra en gebouwd door Vishanukarn, tegenwoordig simpelweg: Bangkok!

THAILOTTERY

How to Play Thai Lottery

Written by SaKdIpAt
Wednesday, 31 January 2007


The idea of lottery goes back a very long way towards ancient times. People of Thailand are very fond of being a gambler themselves. Lottery is taken very seriously in Thailand as it is the only kind of gambling allowed here in Thailand. The system is very different compared to the western world. So, here is how it goes.
First, I would like to talk about the image of what a Thai lottery looks like.

As you can see, there is only one kind of lottery available, which is the top one. The other ones are recent, as I will talk about them a bit later on. This form of lottery has been used in Thailand for a long time. It is still paper-based material while many other countries have developed an electronic system to organise the lottery tickets. In Thailand, you’ll have to get lottery tickets from agents, which receive these tickets from retailers. Usually, lottery tickets are drawn twice a month, which are the first day of the month (the 1st) and the 16th. Every ticket costs 80 baht. This is the standard price. Each ticket has 2 parts, the top and the bottom part. It is not possible to buy just one part as they come in pairs. So, every ticket will still cost you 80 baht. However, if you win, your prize is doubled. Every ticket has 6 single digits, which you’re able to choose when you buy one. If for example, in England, the digits could be double digits up to 49 numbers which you would have to pick 6 numbers. However, the stake is so much more but it is much harder to win.

When the numbers are drawn live on national television, there are probably more than 20 drawn every time as they’ll have to draw all of the numbers according to the number of prize stated. Now, the prizes and amount of these lotteries are as follow

First Prize 1 number 2 million baht
Second prize 5 numbers 100000 baht
Third prize 10 numbers 40000 baht
Fourth prize 50 numbers 20000 baht
Fifth prize 100 numbers 10000 baht
Bonus prize* 2 numbers 50000 baht

* Bonus prize is for people whose first 5 numbers are correct but the last digit is incorrect by one number above or below. (For example, if your last number is "5" you can get the bonus prize if it is a "4" or "6".

Next, I want to talk about how to watch out for a fake lottery, which could be sold to anyone. Here are the steps.

A fake lottery has characteristics as follow
- different color from the original
- different paper
- no watermark

If you win a prize, you’ll have to go to the GLO (Government Lottery Office) where you will receive a cheque. However, if the prize is less than 20,000 baht, you can go to a local agent and he/she will give the money to you in cash. There is tax, which you’ll have to pay in order to get the money. The nominal rate is 50 satang (0.5 baht) for every one hundred baht. If you cash your money at a local agent, they’ll normally charge you about 2 baht for every one hundred baht.

Now, I would like to talk about the cheaper kind of lottery ticket which plays like the Irish lotto. A prize is drawn the same day as the national lottery. Here is what it looks like:

There are 3 prices of these tickets, 20, 50 and 100 baht. The first row is for 3 single digits lottery. The prize is set to a standard at 500 baht per one baht. For example, if you win the correct amount in the same order and your ticket is the 100 baht ticket, you’ll get 50,0000 for the prize. However, there’s a second Tote row, which the numbers shouldn’t have to be in order and you can also win. The prize of this tote row is 10 baht for every one baht. For this kind, there will be 4 prizes drawn every time. For the third row, you can choose 2 single digits and if you win, you’ll get 65 baht for every one baht. However, you can also choose the last row as it would be a reverse row and if you win that, you have halved the prize money.

I hope that every person who comes to Thailand they try out the Thai lottery. The chances are much better than the European and American lotteries even though the prize is much less. However, always be aware of agents who try to trick you and be aware of all kinds of theft.

Ayutthaya delights

FISH GALORE: ‘Pla chon phat phrik’ and ‘kaeng phet naw mai’ at Sawan Ban Rai.

Ayutthaya delights

Although the environment of the region has changed, traditional treats can still be sniffed out
Published: 8/08/2010 at 12:00 AM Bangkokpost
Newspaper section: Brunch

One thing that most people believe without question is that if you go to Ayutthaya, you must eat fish or shrimp, and that the dishes made with them should be local or old-fashioned Central Region recipes. This common bit of wisdom invites the question: Is it true that they have such unmissable food there and, if so, since when?


TASTY: Smoked and dried fish dishes at a roadside food shop on the edge of Thung Maharaj.

As far as Ayutthaya being a city of fish and shrimp, a look at the biology of the fish and the local environment will help to explain why. It is also necessary to look far back into the past.

The lifestyle of many kinds of fish, shrimp and prawns involves swimming upriver against the current, especially during the egg-laying season. They prefer to lay eggs upriver or upstream, closer to the source. Mother shrimp and prawns are special - they release their eggs in brackish water, where salt and fresh water mix, with about 15% to 20% of it being salt.

The hatched baby shrimp swim against the current, searching for food as they go. When they reach full size there is no specific place where they go to live. The catch depends simply on finding where the can be caught. Fish continue to swim upstream as far as they can, and are most active when the water is high and the current strong, especially during the middle of the rainy season when water flows down from the North.

At that time of the year the water is muddy because of the soil washed into it, so the fish are even more motivated to fight the current to places near the source where they will find the clear water that they prefer for laying their eggs.

Fish are not found only in rivers and streams, however. During flooding they also swim out into the fields, where there is plenty to eat and the food is of the best kind.

In the past, Ayutthaya was surrounded by huge expanses of rice fields. The main river flowing through them was the Chao Phraya, which came straight down from the North. There was also the Pasak River to the east of Ayutthaya in Lop Buri. Both branched of into many tributaries, like the Noy River, off the Chao Phraya that runs between Ang Thong and Bang Pa-In. There was also Khlong Bang Kaew that branches off the Chao Phraya at Ang Thong and joins the Pasak River north of Ayutthaya. A multitude of small canals also criss-crossed the area.

The territory around Ayutthaya was different from other areas because it was huge and free of the mounds used elsewhere to demark property boundaries. The owners knew where their property began and ended. In those days the fields were farmed once a year, with everyone working at the same time. They started at the beginning of the rainy season and then left the rice plants to grow naturally in the water, provided by the rain and the river water that flooded the fields. The plants did not die as the water rose but grew taller to keep above it.

When the water in the rivers was muddy and turbulent, many kinds of fish left it for the fields, where the water was clearer and full of special kinds of food like algae, plankton and other microorganisms from the rice stems and the morning glory-like phak boong vines that grew there.

Carnivorous fish like the snakehead went into the fields looking for baby fish to eat. Pla soy, a small species that likes cleanliness, also took up residence in the fields during flooding, among them carp, scaleless local types like pla khao, pla nuea awn, pla daeng, pla ma and pla kot, all of which roamed widely through the fields, rivers and canals.

Thung Maharaj, the name it was called by because of its great size (thung means meadow or field in Thai, and maharaj indicated enormous size) include banks of both the Chao Phraya and Pasak rivers. When the floodwaters receded from it, all of the fish returned to the rivers and canals. The local people knew that many of the fish they ate came from Thung Maharaj.

Villagers loved to catch fish by grabbing them in the water, and many of the foods they ate were made from fish. Nam pla was made from pla soy and pla ra, or fermented fish, was made by fermenting many different kinds of small fish together. When more snakeheads were caught than could be eaten right away the extras were salted and dried so that they could be used over time.

Many of the dishes made from fresh or dried fish were local specialities that were created for reasons having to do with time. For example, kaeng phet naw mai dong (a spicy, coconut cream-based curry with pickled bamboo) made with either pla sawai or pla thaypho come into being as a recipe for the dry seasons when fresh bamboo shoots were not available. A curry made with dried snakehead meat or just the heads, coconut cream and shallots was made during the time of year when the fresh fish became scarce.

These are the historical reasons why Thais think of Ayutthaya as a place of fish dishes and special local recipes based on them. But today, environmental conditions there have changed. The rivers have not flooded Thung Maharaj for more than 30 years, and the old system of farming the fields just once a year is gone.

The local dishes still exist and are made using the fish that remain in the rivers and canals, or that are raised in floating baskets. Today I would like to recommend a couple of interesting restaurants that serve them.

The first is a roadside place that serves grilled fish. To get there, drive along the Asia Highway until you reach the Ang Thong intersection, where a left turn will take you into Ang Thong. Take the turn, which will bring you to Amphoe Tha Ruea, Lop Buri. Cross Khlong Bang Kaew and continue on for just a bit, and you will come to a shop that does an expert job of grilling and smoking fish using sawdust and coconut husks. They offer smoked pla krathing and smoke pla kot, as well as dried snake-head fish or just the head, also dried, as well we semi-dried snakehead. The owners are natives of Thung Maharaj.

There are many local dishes available at Nakhon Luang in Ayuttaya, which is also off the Asia Highway. It is an important district located on the banks of the Pasak River and that was once full of fish from the meadows. Twenty years or so ago, the local headman, an expert cook of local cuisine, opened a restaurant there, but later closed it when he became too old to keep it running. Another one called Sawan Ban Rai opened to replace it, though, and it is very good. It is next to the entrance to Wat Khlong Nam Cha. To get there from the Asia Highway take the turn-off to Nakhon Luang and drive along beside Khlong Chonlaprathan. You will pass Mu Ban Aranyik where knives are made, and past that there will be a small sign on the left indicating the entrance to Wat Khlong Nam Cha. About 500 metres in you will see a house with a roomy shed-like structure that has an elephant grass roof. This is a very simple food shop.

It is a favourite with locals. You can ask anyone in the area about it and they will probably know it, but it isn't known among Bangkok foodies because it is so obscure. Local dishes include kaeng phet pla sayyoo sai naw mai dong (a spicy coconut fish curry made with pickled bamboo shoots and a fish found in the area), pla thaypho, a tom yum made with pla sayyoo, frog fried with garlic and pepper, pla lai phat phet (a spicy stir-fry made with eel), kai phat pla ra (chicken meat stir-fried with fermented fish), and pla chon phat phrik (snakehead stir-fried with chillies and herbs).

Sawan Ban Rai can be contacted on 03-583-0720. They are open until 7pm, except on Sundays.

Beesiestour Thailand Maleisie

16 july
Eindelijk, vertrek naar Thailand. Albert Heijn moet het met 5 man minder doen, 12 dagen Beesiestour.
Ans, Gita, Guido, Remy en Frans staan in de startblokken en worden opgehaald door taxiservice Habets en worden keurig afgeleverd op Airport Dusseldorf voor de vlucht met Emirates naar Dubai, alwaar we 3 uurtjes verblijven om daarna door te vliegen naar Bangkok.
De A 380 staat reeds te wachten, maar aangezien animo laag is, vanwege de rellen van de laatste tijd in Bangkok, wordt er een Boeing 777 ingezet die daarna ook nog zal doorvliegen naar HongKong.
Om 12.25 komen we aan op Suvarnabhumiairport Bangkok, naar immigration om ons Visum te halen, en ons begeleidend team staat reeds klaar, 4 man sterk, NongPie, Ae,Toy en Ming.
Lunchen doen we op de airport want we hebben echt trek gekregen en laten Guido en Gita (Remy gaat al voor de 2e keer mee) al een beetje kennis maken met de thai cuisine.
Het is regenseizoen, maar als we buiten komen is de zon goed aan het stralen, hadden we ook gereserveerd.
Op naar onze minivan, rugzakken inladen, en op naar Hotel De Moc, vlakbij Kao Sarn Road waar we een paar nachtjes zullen verblijven.
Inchecken, slaapplaats zoeken, keuze uit 6 kamers, want vanaf zondag 18 july wordt ons gezelschap nog met 5 man uitgebreid.
Het is inmiddels 17.00 gaan Banglumpoo verkennen en even naar de tempel om Save Trip te wensen voor 12 dagen Thailand.
Kao Sarn Road here we come, onze rugzakken wogen bij elkaar 50 kilo en we mochten 30 kilo pp meenemen, dus shoppen kan echt wel.
Ons favoriete restaurant Stoepie is ook geopend dus we gaan genieten van de eerste Sate en Pad Thai, vooral Guido laat zien dat hij de thai cuisine wel kan waarderen.
Nog een pilsje..... en we gaan op zoek naar een Toek Toek of 3 om ons bed op te zoeken.

18 july
Op tijd op, ontbijten, Guido heeft wat moeite met de decoratie dat te laag hangt, maar de maaltijd smaakt goed, de nieuwelingen vinden het wel raar om in de ochtend al warm te eten maar, dat went wel.
Onze uitbreiding komt pas tegen de middag aan op Suvarnabhumi dus we gaan lekker op pad, het is weekend dus in TalingChan is een kleine, echt gezellige en Nontouristic Flloating Market. 10 kilometer rijden richting Sai Tai en we krijgen eerste indruk van verkoop per boot.

Terug naar De Moc, alwaar 3/4 gaat genieten van het zwembad en Toy, Guido en Frans gaan naar de airport om de familie Lagarde op te halen voor hun 3 weken, erg he, Thailand.
Thai airways uit Frankfurt is geland, even zoeken, en dan kan het avontuur beginnen.
Met zijn allen naar de minivan en door het vandaag drukke Bangkok, via het Victorymonument naar De Moc, kennismaken met de rest en we kunnen op stap.....
Lopen, minivan is te klein voor 14 personen, naar de Chao Phraya, duurt normaal 20 minuten om bij de rivier te komen, er is onderweg zoveel te koop en zo goedkoop, de boot gaat om de 20 minuten richting Sathornpier, dus tijd genoeg.
Leuke maar volle boot, maar iedereen heeft toch een zitplaats kunnen bemachtigen, vaart kost 16 baht per persoon en we komen aan bij Sathornpier, alwaar we over stappen op de Skytrain, iedereen moet bahtjes hebben, trip naar MBK kost 40 baht, en automaat accepteerd alleen munten.
MBK, shoppingparadise bij uitstek, late lunch op Fifth Floor, een lekker selfservice restaurant met voor ieder wat wils, en betalen via een pasje waarop elke bestelling wordt geregistreerd.
Shoppen kan tot 21.00, maar willen ook nog naar Kao Sarn Road en gaan met 3 taxi's op pad.
Natuurlijk heeft iedere taxi zijn eigen prijs en stopplaats, dus zoeken en de groep is weer compleet.
Vermoeide voeten van het lopen dus een lekkere Fishmassage en richting terras, wel grote groep 14 personen, maar tafel staat zo klaar. Bier per glas of fles en kan ook per 5 liter, dus keus is snel gemaakt.
Dames gaan shoppen, want de eerste avond heeft Gita al veel leuks gezien, even pingelen en de rugzak wordt al wat voller. NongPie houdt het voor gezien en gaat slapen op stoel. tafel, rug en op de schoot van eenieder.
Nog een rondje Stoepie, Remy geeft uitleg welk karretje, en na een ruime maaltijd voor wel 30 baht, retour De Moc.
In de nachtelijke uren wat gestommel in de kamers naast ons, want een douche blijkt niet te werken bij de kids Lagarde, maar bij Guido kan iedereen terecht dus het werd hier nog heel gezellig.

19 july
Beesiestour naar Maleisie, Toy,Gita, Ans, Guido, Remy en Frans vertrekken vroeg in de ochtend naar Suvarnabhumiairport voor een vlucht met AirAsia naar Kuala Lumpur.
Toy, gaat sinds jaren weer eens vliegen, en heeft er zin in, even vloeistoffen terugbrengen naar minivan, want deze mogen echt niet mee.
Checken om 07.00 in, hebben alleen handbagage, dus gaat lekker snel, immigration gaat ook rap. Toy heeft nog een nagelknipper bij zich en mag deze inleveren en we zijn in de vertrekhal.
Op zoek naar een ontbijtje, want onze vlucht is voor 10.00 gepland, instappen plaats zoeken en Kuala Lumpur here we come, aan boord nog een immigrationform invullen en aankomst airport LCCT low cost carrier terminal van KLIA international airport.
Busservice zoeken naar centrum KL, en naar een lange rit van 2 uur, overstappen in minibus en stop bij elk hotel, arriveren we bij Radius Internatinal Hotel, goed gelegen 4 **** hotel .
Inchecken op de 17th floor, onze kamers met double beds, sorry twin geboekt, maar hotel is fullybooked en er worden bedden bijgezet, dus Remy en Gita en Toy en Guido hoeven niet bij elkaar te slapen.
Het is tijd voor een late lunch, dus de chinees op de hoek wordt opgezocht, natuurlijk voor ieder wat wils.
Buurt verkennen, natuurlijk ook shoppen in de centra vlakbij ons hotel en verschillen zoeken in de cultuur met Thailand.
Toy gaat op tijd slapen na vele indrukken opgedaan tijdens deze trip, wij gaan nog even naar de Engelse pub, waar Happy Hour is en 1 halen 1 gratis is, we zijn Hollanders toch.
Na 2 uurtjes gaan we toch ook op zoek naar slaapplaats. Guido wil Toy niet wekken, dus besluit maar bij Gita te gaan slapen.

20 july
Ontbijt Radius Hotel, Toy wakker geworden zonder Guido, terwijl hij de deur nog wel open had gelaten.
Om 09.00 vertrek naar Melacca, met door ons gecharterde minivan 500 MYR. voor de gehele dag.
Leuke trip van 2 uurtjes naar het zuiden, Gita ontdekt haar eerste wilde aap,komen we aan in Melacca, een oude Nederlandse kolonie, maar echt modern aan het worden met supergrote shoppingmalls, dus van verminderde economie is niets te merken.

Bezoek aan St Pauls Church en daarna een Trishaw family uit een Kampoeng opzoeken die met ons door het oude stadscentrum gaan fietsen, waar we Harmonystreet, tempels en meerdere bezienswaardigheden een bezoek brengen.
Na anderhalf uur fietsen is lunchen wel noodzaak, Jonkerstreet opzoeken en bij Famosa een lekker tussendoortje en inmiddels is dagdeel weer bijna verstreken en gaan weer richting Kuala Lumpur, waar onderweg een Moesson regenbui een einde maakt aan droog Kuala Lumpur.
We laten onze driver stoppen bij China Town Petaling Street want er moet geshopt worden.

Na 2 uur Petalingstreet, Sentral market en Chinatown voelen we onze maag knorren, taxi zoeken naar Jalan Bukit Bintang, opfrissen en diner......

Jalan Alor— is an entire street dedicated to hawker stalls that serve up local delights ranging from Chinese, Indian, Indonesian, Thai, Malay and even fusion food. Located right next to Bukit Bintang road, Jalan Alor is extremely popular with the locals for offering delicious food served in a traditional open-air atmosphere, with chairs and tables on the curbs and road-side.This is one place that is busy both during the day and night, catering to working people during lunch time and tourists in the evenings. Hawkers operate from one end of the street to the other. The stalls are mostly erected on the kerbs of the streets, but some restaurants also operate from shop lot premises behind the kerb.

Guido gaat voor Sate Kambing, maar we gaan natuurlijk ook Stingray, duivelsrog proberen, ook Roedjak, fruit op zoetzuur, Remy en Gita proberen echt alles en Ans en Toy gaan voor Bami met kip en bijgerechten. Ikzelf, je weet wel. Toy is op zoek naar spicy, maar de Maleisische keuken is wel pittig maar het is geen Thaicuisine, Guido heeft de oplossing witte rijst met veel pepers.
We doen mee aan lotery en winnen een fles bier, is zo op.
Echt een aanrader is een mix van Sate, 80 stokjes is niet zoveel hoor.

Na een rekening van 180 MYR rollen we van tafel en gaan een stukje wandelen om spijsvertering te bevorderen.
Een enerverende dag rijker gaan we ons bed opzoeken en genieten van de nachtrust.

21 july
Ontbijt en uitchecken in RadiusHotel, tassen opslaan, want onze vlucht is pas tegen de avond, en we gaan vandaag Kuala Lumpur verkennen met de Hop On Hop Off bus voor maar 38 MYR pp
Komen op de mooiste plekken van KL maar vooral Petronas Twin Tower staat op ons lijstje, een klim naar boven kan niet, om 7 uur in de ochtend wordt een beperkt aantal tickets verdeeld.

Nog even shoppen in Jalan Bukit Bintang en naar Radius hotel, onze tas ophalen LCCT airport here we come.
Een maaltijd op de airport ( Nasi Lemak) en naar de immigration en vertrekhal voor de vlucht naar Bangkok, alwaar we om 19.40 aankomen.

In De Moc aangekomen is ons team weer compleet en worden de afgelopen dagen geevalueerd, natuurlijk met een lekker Changbiertje of was het nu Singha?